zielenieć

zielenieć I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIIa, zieleniećnieję, zieleniećnieje, zieleniećniał, zieleniećnieli {{/stl_8}}– zzielenieć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIIa {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stawać się zielonym; nabierać zielonkawego odcienia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Szynka zielenieje w cieple. Pieczeń zzieleniała. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o człowieku, cerze człowieka: stawać się bladym o ziemistym odcieniu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zielenieć, zzielenieć na twarzy ze strachu. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}zielenieć II {{/stl_13}}{{stl_33}}cz.{{/stl_33}}{{stl_8}}ndk IIIa, {{/stl_8}}{{stl_7}}to samo co zielenić się: Na horyzoncie zielenieje las.{{/stl_7}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}żółknąć – zżółknąć [zielenieć – zzielenieć] z zazdrości {{/stl_7}}